Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/9051 Esas 2014/5032 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/9051
Karar No: 2014/5032
Karar Tarihi: 18.02.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/9051 Esas 2014/5032 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararını inceledikten sonra, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etti. Ancak, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesinde yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğu gözetilmemesi nedeniyle hüküm bozuldu. Sanığın temyiz itirazı kabul edilerek, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak bozulmasına karar verildi. Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasından 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine \"53/1. maddesi belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına\" cümlesi yazıldı.
5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesi, mahkumiyet halinde hak yoksunluğu hükümlerini düzenlerken, 53/3. madde, mahkumun koşullu salıverilme tarihine kadar sahip olamayacağı hakları belir

13. Ceza Dairesi 2013/9051 E. , 2014/5032 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;
5237 Sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ""53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.