Görevi kötüye kullanma - 237 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/895 Esas 2020/2275 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/895
Karar No: 2020/2275
Karar Tarihi: 25.11.2020

Görevi kötüye kullanma - 237 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/895 Esas 2020/2275 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların görevi kötüye kullanma ve Taşıt Kanunu'na muhalefet suçlarından mahkumiyetleri ile ilgili olarak yapılan incelemede, 236 sayılı Kanun'un 16/1 maddesi ve TCK'nın ilgili maddelerine göre mahkumiyet hükümleri onanırken, bir diğer sanığın eylemi Taşıt Kanunu'nun özel bir hükme sahip 16/1 maddesine uygun olarak değerlendirilmediği için TCK'nın 257/2 maddesi uyarınca hükmün bozulmasına karar verildiği belirtilmiştir. Kararda, infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanun'un 106/3 maddesi de yer almaktadır.
Detaylı açıklama ise şöyledir:
- Sanıkların suçları: Görevi kötüye kullanma, Taşıt Kanunu'na muhalefet
- Mahkumiyet hükümleri:
- 236 sayılı Kanun'un 16/1 maddesi ve TCK'nın ilgili maddelerine göre sanıklar hakkında mahkumiyet hükümleri onanmıştır.
- Taşıt Kanunu'nun özel düzenlemesi olan 16/1 maddesi gereği, diğer sanığın eylemi görevi kötüye kullanma suçundan değil, Taşıt Kanunu'na muhalefetten dolayı bozulmuştur.
- İnfaz aşamasında dikkat edilmesi gereken husus: 5275 sayılı Kanun'un 106/3 maddesi uyarınca, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği belirtilmektedir.
- Kanun maddelerinin açıklaması:
- TCK'nın 257/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri ve fıkraları: Görevi kötüye kullanma suçunu düzenler.
- Taşıt Kanunu'nun 236 sayılı Kanun'un 16/1 maddesi: Taşıt Kanunu'na muhalefet suçunun düzenlendiği özel bir hükümdür.
- TCK

9. Ceza Dairesi 2020/895 E. , 2020/2275 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi kötüye kullanma, 237 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm : Sanık ... hakkında TCK"nın 257/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. madde ve fıkraları, sanıklar ... ve ... hakkında 236 sayılı Kanunun 16/1, TCK 62/1, 50/1-a, 52/2-4. Madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet
onama, sanık ... hakkında bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ... ve ... hakkında 236 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtmesine karar verilmesi hususunun infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarla ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık ... müdafii ve sanık ..."ın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine
Ancak;
TCK.nun 257/1-2.maddesinde öngörülen (icrai veya ihmali hareket suretiyle) görevde yetkiyi kötüye kullanma suçunun genel-tali-tamamlayıcı hüküm niteliğinde olması, ancak özel düzenleme getirilmemesi durumunda madde hükmünün uygulanması gerektiği, 237 sayılı Taşıt Kanunu"nun 16/1.maddesinde, maddede yazılı diğer eylemler yanında bu kanun kapsamında olan taşıtların her ne suretle olursa olsun tahsis olunduğu işin dışında veya şahsi hususlarda kullananlar veya kullanmasına izin verenlerin cezalandırılacağının öngörülmesi, kamu taşıtının tahsis amacı dışında veya özel işlerde kullanılmasına müsaade etmenin ihmali hareketle işlenen görevde yetkiyi kötüye kullanmanın özel bir hali olarak düzenlenmiş bulunması, amir durumda olan sanığın kamu taşıtının tahsis amacı dışında veya şahsi hususlarda kullanılmasına izin verdiği ve göz yumduğu iddia ve kabul edilen somut olayda; sanığın özel düzenleme olan 237 sayılı Yasanın 16/1.maddesine muhalefet suçunu işlediği gözetilmeden eylemin ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçu kapsamında kaldığı kabul edilerek hakkında TCK"nın 257/2. Maddesi uyarınca hüküm kurulması
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 25/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.