Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24351 Esas 2022/5863 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ...'e karşı kasten yaralama suçu nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde :
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.05.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Katılan hakkında düzenlenen ve hükme esas alınan Kuşadası Devlet Hastanesi'nin 10.08.2013 tarihli adli raporuna göre, katılanda kesici veya delici alet yaralanmasına bağlı olarak burunda ve boyunda oluşan kesinin sütüre edildiğinin belirtildiği fakat bu yaranın katılanın yüzünde sabit ize neden olup olmadığının gösterilmediği anlaşılmakla, mağdurun tüm tedavi evrakları ve adli raporları ile birlikte en yakın Adli Tıp Kurumuna sevki ile, 5237 sayılı TCK'nın 86. ve 87. maddelerini kapsayacak şekilde adli raporunun alınması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
2) Sanık ... hakkında müşteki Gülten'e karşı mala zarar verme suçu nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde :
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.05.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyetine karar verildiği halde hüküm fıkrasında uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesi yerine 86/2. maddesinin yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.