MAHKEMESİ : İstanbul 4. Tüketici Mahkemesi
TARİHİ : 08/03/2013
NUMARASI : 2012/559-2013/119

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 04.07.2012 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın görev yönünden reddine dair verilen 08.03.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, Beylikdüzü ilçesi 6.. ada 2 parsel sayılı taşınmazın G.. Belediyesi tarafından P.. Kule Konut Yapı Kooperatifler Birliğine tahsis edildiğini, adı geçen birliğin taşınmazı tahsis ettiği birlik üyesi S.S. Ö.. Konut Yapı Kooperatifinin J.. Limited Şirketi ile kat karşılığı inşaat sözleşmesi imzaladığını, şirketin sözleşme gereklerini yerine getirdiğini ve inşaatı tamamlanan 928 adet bağımsız bölümün tamamının satıldığını, kendisinin de yüklenici şirketten harici sözleşme ile A .. Blok 1.. no"lu daireyi satın aldığını, satış bedelinin tamamını ödediğini, teslimden itibaren daireyi kullandığını belirterek, söz konusu bağımsız bölümün tapu kaydının iptali ile adına tescilini istemiştir.
Davalı Belediye, görev, yetki, husumet ve zamanaşımı itirazında bulunmuş, ayrıca P.. Konut Yapı Kooperatifinin tahsis şartlarını yerine getirmediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı ile davalı Belediye arasında 4077 sayılı Tüketici Yasası kapsamında kalan bir hukuki işlem bulunmadığı, davaya genel mahkemede bakılması gerektiği gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine, istek halinde dosyanın görevli İstanbul Nöbetçi Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
4822 sayılı Kanunla değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanununun 3. maddesi (c) bendi ile konut ve tatil amaçlı taşınmaz mallar da Tüketicinin Korunması Kanununun kapsamına alınmıştır. Dava konusu taşınmaz “konut” niteliğindedir. Anılan yasanın (e) bendindeki tanıma göre tüketici; bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek veya tüzel kişiyi, (f) bendindeki tanıma göre de satıcı; kamu tüzel kişileri dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetler kapsamındaki tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri ifade eder. 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanununun 23. maddesi hükmüne göre de bu kanun uygulaması ile ilgili çıkacak her türlü ihtilaflara tüketici mahkemelerinde bakılması gerekir.
Somut olayda da; davacı tüketici yüklenicinin temlikine dayalı olarak tapu iptali ve tescil isteğinde bulunduğundan taşınmazın olduğu yerde ayrı bir tüketici mahkemesi varsa çekişmenin tüketici mahkemesinde görülmesi aksi halde davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması yasadan kaynaklanan bir zorunluluktur. Tapu maliki davalı Belediye’nin, taşınmazı tahsis ettiği S.S. Ö.. Konut Yapı Kooperatifinin (P.. Kule Konut Yapı Kooperatifler Birliği) arsa maliki sıfatı ile yüklenici J.. Limited Şirketi ile imzaladığı arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi gereğince inşa edilen bağımsız bölümün yüklenici tarafından davacıya satışı söz konusudur. Davacı, yüklenicinin halefi sıfatı ile bu davayı açmıştır. Bu nedenle, davacının tüketici olarak kabulü gerekir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 05.02.2014 günlü ve 2013/14-470 E.2014/57K.sayılı kararı da bu yöndedir. Nitekim, davacı davayı görevli tüketici mahkemesinde açmıştır.
Açıklanan nedenlerle; mahkemece, dava konusu uyuşmazlığın çözüm yerinin tüketici mahkemeleri olduğu gözetilmeden mahkemenin görevsizliğine karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 21.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.