MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
25.09.2009 günlü duruşmada müdafi istemediğini bildiren sanığın kendisine baro tarafından atanan zorunlu müdafiiden haberdar olmadığının, hükmün sanığın yokluğunda ve müdafiin ise yüzüne verildiğinin anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 18.03.2008 tarih 2008/9-7 E. 2008/56 K. sayılı kararında belirtilen "kendisine zorunlu müdafii atandığından sanığın haberdar olmadığı durumlarda zorunlu müdafiiye yapılan tefhim veya tebliğ kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmaz" hükmü gereğince gerekçeli kararın sanığa tebliğinden sonra sanık tarafından yapılan temyiz başvurusunun süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde temel ceza alt sınırdan belirlendiği halde, 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uygulanırken ayrıntılı gerekçe gösterilmeden 1/3 oranında ceza artırılmış ise de; hırsızlık suçunun saat 01:00 sıralarında gerçekleştirilmesi ve zamanın suçun işlenmesinde kolaylaştırıcı etkisi gözetildiğinde mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden Tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."nın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 18.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.