MAHKEMESİ :İskenderun 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :04.06.2013
NUMARASI :Esas no:2012/514 Karar no:2013/372

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 10.06.2014 günü temyiz eden davacı Z.. U.. vekili Av.S. Ç.. geldi. Karşı taraf davalı H.. U.. ile vekili gelmediler. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan soruşturma ve toplanan delillerle, mahkemece davacı kadının geçimsizliğe neden olan olaylarda birlik görevlerini yerine getirmeyerek tamamen kusurlu bulunduğu ve davalı kocanın kusurunun kanıtlanamadığı gerekçe gösterilerek, davacı kadın tarafından açılan boşanma davasının (TMK.md. 166/1) reddine karar verilmiştir. Taraflar arasında yaşanan bu olaylardan ve kadının ortak, konuttan ayrıldığı 12.01.2012 tarihinden sonra davalı kocanın Temmuz ayı içerisinde, eşinin müşterek konuta dönmesi için ihtar gönderdiği anlaşılmaktadır. Davalı kocanın eşine ihtar göndermesi bu tarihe kadar yaşanan ve mahkemece davacı kadına kusur olarak yüklenen hadiselerin davalı koca tarafından affedildiği en azından hoşgörü ile karşılandığını gösterir. Affedilen ve hoşgörü ile karşılanan hadiseler boşanma davalarında taraflara kusur olarak yüklenemez. Buna karşılık davalı kocanın evinin ve eşinin ihtiyaçları ile yeteri kadar ilgilenmediği, annesinin evliliğe müdahalesine sessiz kaldığı, son tartışmadan sonra da davacı kadını götürüp kız kardeşi tanık Meryem"in evine bırakmak sureti ile birlikte yaşama son verdiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı kadın dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, açılan davanın kabulü ile boşanmaya (TMK.md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, duruşma için takdir olunan 1.100.00 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.10.06.2014(Salı)