Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/18353 Esas 2020/9760 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/18353
Karar No: 2020/9760
Karar Tarihi: 30.09.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/18353 Esas 2020/9760 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında yapılan hırsızlık suçlaması sonucunda mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydında yer alan vergi usul kanununa muhalefet suçundan erteli cezasının infaz edilmemesi ve bu sebeple mükerrer suçlu olarak değerlendirilmesinin gözetilmemesi, kararın bozulmasına neden olmuştur. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 58. maddelerine atıfta bulunulmuştur.
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğine dair hüküm.
- 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi: Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair hüküm.

2. Ceza Dairesi 2020/18353 E. , 2020/9760 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanık ... aleyhine olduğu ve temyiz kapsamının sadece sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre sanık ...’un temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2010 tarihli ve 2009/393 Esas, 2010/175 Karar sayılı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçundan erteli 5 ay hapis cezasını ve 3 yıl denetim süresini içeren ilamının, 04/05/2010 tarihinde kesinleştiği, kesinleşme tarihinden itibaren 3 yıllık denetim süresi bitiminde ilamın 04/05/2013 tarihinde infaz edilmiş sayılacağı ve buna göre anılan kararının tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.