MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının yoksulluk nafakasının ileriye yönelik olarak her yıl ÜFE oranında arttırılmasına ilişkin talebi bulunmamaktadır. Hakim tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır. Ondan fazlasına veya başka birşeye karar veremez (HMK m.26/1). Bu husus gözetilmeden ilk derece mahkemesince yoksulluk nafakasının her yıl ÜFE oranında arttırılmasına karar verilmesi doğru olmamıştır. Ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden bozma sebebi yapılmayarak mahkeme kararının bu yönde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m.370/2).
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ilk derece mahkemesi gerekçeli kararının hüküm fıkrasının 3. bendinde yer alan "Hükmolunan nafakanın her yıl 15 Ocak tarihi itibari ile bir önceki yılın DİE tarafından açıklanan yıllık ÜFE oranına göre arttırılmasına" sözcüklerinin hükümden çıkarılmasına, hükmün bu bölümünün DÜZELTİLEREK, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 09.06.2020(Salı)