Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/511 Esas 2022/5922 Karar Sayılı İlamı

Bina içinde muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından sanık ...'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 116/1, 119/1-c , 151 ve 62. (3 kez) gereğince 1 yıl 8 ay hapis, 10 ay hapis ve 3 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Çorlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/06/2015 tarihli ve 2015/19 esas, 2015/933sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/10/2021 gün ve 8058-2016 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/12/2021 gün ve 2021/133994 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun "Sanığın duruşmadan bağışık tutulması" başlıklı 196. maddesinde yer alan, "(1) Mahkemece sorgusu yapılmış olan sanık veya bu hususta sanık tarafından yetkili kılındığı hâllerde müdafii isterse, mahkeme sanığı duruşmada hazır bulunmaktan bağışık tutabilir." şeklindeki düzenleme ile dosyanın diğer sanığı ...'nin mahkumiyetine ilişkin hükmün bozulmasına dair Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 17/02/2020 tarihli ve 2019/9224 esas, 2020/1963 karar sayılı ilâmında yer alan, "...başka suçtan Nevşehir E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğu anlaşılan sanık ... ’nin duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir kararda alınmadan hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmadan hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması... BOZULMASINA...” şeklindeki açıklamalar nazara alındığında; yargılama aşamasında sanığın savunmasının Mahkemesince 11/05/2015 tarihli oturumda SEGBİS sistemi ile alındığı, kısa kararın da sanığın yokluğunda verildiği, dosya arasında bulunan ceza infaz kurumu bilgileri dahilinde karar tarihi itibariyle başka suçtan Tekirdağ 2 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 196. maddesi uyarınca savunmasında duruşmalardan vareste tutulmaya yönelik talebi bulunmadığı gözetilerek, kısa kararın okunduğu oturumda hazır edilmeksizin ya da ses ve görüntü bilişim sistemi (SEGBİS) aracılığı ile savunması alınmaksızın, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... ile birlikte aynı olayın diğer failleri olarak yargılanan ... ve ... hakkında Çorlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/06/2015 tarihli ve 2015/19 Esas - 2015/933 Karar sayılı kararı ile verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 17/02/2020 tarihli ve 2019/9224 Esas - 2020/1963 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin bozulmasına karar verildiği, sanık ... hakkında yukarıda anılan karar ile kurulan mahkumiyet hükümlerinin ise temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmakla; sanık .... hakkında kurulan hükümlere yönelik kanun yararına bozma talebinin de Yargıtay Yüksek 13. Ceza Dairesince incelenmesinin uygun olacağı, ancak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 03.11.2020 tarihli ve 2020/245 sayılı kararı uyarınca, Yargıtay 13. Ceza Dairesine verilen ve bu dairenin arşivinde bulunun işler 01.12.2020 tarihi itibariyle Yargıtay 6. Ceza Dairesine devredildiğinden temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olmakla, dosyanın ilgili Daireye GÖNDERİLMESİNE, 28/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.