Mahkemesi : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın, 21.11.2007 tarihinde sanıklardan ..."ın pratisyen hekim, ..."in ise hemşire olarak çalıştığı ... Devlet Hastanesi"nin acil servisine baş ağrısı ve bulantı şikayeti ile başvurması üzerine sanık ... tarafından muayene edildiği ve migren tanısı ile ağrı kesici, bulantı önleyici ilaçların yanı sıra katılanın anksiyete hastası olması nedeni ile diazem ilaçlarının tedavide uygun olacağına karar verildiği, sanık ... tarafından hazırlanan Diapam amp 2 ml+, Dikloron amp 2 ml+, Dramamine amp 2 ml karışımının katılanın sağ kalçasına enjekte edilmesi akabinde katılanda enjeksiyon nöropatisinin geliştiği, ...Sağlık Şurası ve ... İhtisas Kurulu"nun raporlarında katılana uygulandığı belirtilen enjeksiyon sonucu gelişen bulguların enjeksiyon nöropatisi ile uyumlu olduğu, ancak tıbbi belgelerde enjeksiyonun yanlış yere uygulandığına dair kayıt bulunmadığı, enjeksiyonun doğru bölgeye uygulanması durumlarında da; ödem, hematom, ilacın difüzyon yoluyla sinire toksik etkisi, vücut yapısı, siyatik sinirin anatomik lokalizasyon farkı gibi nedenlerle nöropatinin gelişebileceği, nöropatinin; enjeksiyon uygulamalarının beklenebilir komplikasyonu olarak değerlendirilmiş olması nedenleri ile sanıklara kusur yüklenemeyeceği anlaşılmakla; katılan vekilinin kusura ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Meydana gelen olayda sanıklara kusur izafe edilemeyeceği ve sanıkların kusurlarının bulunmadığı nedeniyle beraatlerine karar verilmesi gerekirken hükmün gerekçesinde “ceza hukukunun temel ilkesi olan şüpheden sanık yaralanır ilkesi gereğince sanıkların üzerlerine atılı suçları işledikleri konusunda yeterli delil elde edilemediği” ve hüküm fıkrasında ise “Sanıkların yüklenen suçu işlediği sabit olmadığı” gerekçeleri ile beraatlerine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün gerekçesindeki “ceza hukukunun temel ilkesi olan şüpheden sanık yaralanır ilkesi gereğince sanıkların üzerlerine atılı suçları işledikleri konusunda yeterli delil elde edilemediğinden” ibaresi çıkarılıp yerine “ sanıkların meydana gelen olayda kusurları bulunmadığından” ibaresinin yazılması ve hükmün 1. paragrafı çıkartılarak yerine “Sanıkların kusurları bulunmadığından üzerlerine atılı taksirle yaralama suçundan CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATLERİNE” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.