Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8091 Esas 2020/3104 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8091
Karar No: 2020/3104
Karar Tarihi: 15.06.2020

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8091 Esas 2020/3104 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir vergi usul kanununa muhalefet suçuyla ilgili olarak sanığın beraatını kararlaştırdı ve yargılamanın düşürülmesi gerektiğine hükmetti. Ayrıca, sanığa yüklenen sahte fatura kullanma suçu zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle düşürülmüş, defter belge gizleme suçu için ise hükümler bozulmuştur. Bu nedenle, kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/8091 E. , 2020/3104 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat, düşme

1-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın UYAP kanalıyla MERNİS üzerinden temin edilen nüfus kayıt örneğine göre, hükümden önce 27.09.2010 tarihinde vefat ettiği ve kamu davasının düşürülmesi gerektiği dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçunun cezasının üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar, sanığa yüklenen “defter belge gizleme” suçunun ise yasa maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sorgusunun yapıldığı 16.12.2010 tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen, bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 15.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.