MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında muhafaza görevinin kötüye kullanılması suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarih, 2017/12-463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, TCK’nun 52/4. maddesi uyarınca sanık hakkında hapis cezasından çevrilen adli para cezalarının zamanında ödenmemesi halinde hapse çevrileceği ihtarının 5275 sayılı Yasa’nın 106/3. maddesine göre infaz aşamasında gözetilebileceğinden tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Yargılama esnasında tanık olarak dinlenen borçlu...’ın mahcuz malların yerine alacaklıya 40.000 TL bedelinde 14 tane hayvan verdiğini beyan ettiği, ancak buna ilişkin katılanın beyanları ile borçlunun bu hayvanları hangi tarihte alacaklıya verdiği sorulmadan ve TCK’nun 289/2. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan eksik kovuşturma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)20/06/2012 tarihli haciz tutanağında yediemin olarak sanık ... atanmış ise de sanığın ve oğlu olan borçlu tanığın ifadelerinden hayvanların borçlu...’da kaldığı, fiilen hayvanlara...’ın bakmaya devam ettiği anlaşılmakla, sanık hakkında TCK’nun 289/3. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.