13. Ceza Dairesi Esas No: 2013/1850 Karar No: 2014/4936 Karar Tarihi: 18.02.2014
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/1850 Esas 2014/4936 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkumiyeti kesinleşmiştir. Mahkeme kararı temyiz edilerek incelenmiştir. TCK'nın 119/1-c maddesi gereğince belirlenen 1 yıl hapis cezası, sonucu değiştirmediği için bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak, sanığın cezasının infazı tamamlanana kadar sadece alt soyu üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması gerektiği gözetilmemiştir. Bu sebeple hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c ve 53/3 maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi. Hüküm, TCK'nın 53/1 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmıştır.
13. Ceza Dairesi 2013/1850 E. , 2014/4936 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan tayin olunan 6 ay hapis cezası TCK"nın 119/1-c maddesi ile arttırılırken 12 ay yerine 1 yıl ceza tayin edilmiş olması, TCK"nın 62. maddesinin uygulanması ile 10 ay hapis cezasına hükmedilmesi karşısında sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca kendi alt soyu üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddelerin 3. Fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi , Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.