Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2694 Esas 2015/2702 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : KYB - 2015/99416

Borçlunun ödeme şartını ihlâli suçundan sanık İ.. B.. hakkında yapılan yargılama sonucunda, ceza verilmesine yer olmadığına dair Antalya 3. icra Ceza Mahkemesinin 20/12/2013 tarihli ve 2013/579 Esas, 2013/1544 Karar sayılı kararına vaki itirazın kabulü ile söz konusu kararın ortadan kaldırılmasına ilişkin Antalya 4. İcra Ceza Mahkemesinin 27/01/2014 tarihli ve 2014/13 değişik iş kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 18/03/2015 gün ve 19150 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/03/2015 gün ve KYB.2015-99416 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 5358 sayılı Kanunla değişik 340. maddesinde yer alan, “111. madde mucibince veya alacaklının muvafakati ile icra dairesinde kararlaştırılan borcu ödeme şartım, makbul bir sebep olmaksızın ihlal eden borçlunun, alacaklının şikâyeti üzerine, üç aya kadar tazyik hapsine karar verilir. Hapsin tatbikine başlandıktan sonra borçlu borcun tamamını veya o tarihe kadar icra veznesine yatırmak zorunda olduğu meblağı öderse tahliye edilir; ödemelerini tekrar keserse, hakkında tazyik hapsine yeniden karar verilir. Ancak, bir borçtan dolayı tazyik hapsinin süresi üç ayı geçemez.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, somut olayda borçlu-sanık hakkında Antalya 10. İcra Müdürlüğünün 2012/10472 esas sayılı dosyası üzerinden yürütülen takip sırasında, 23/11/2012 tarihinde icra dairesine alacaklı vekili ile birlikte gelen sanığın hesaplanan ödeme planındaki taksitleri ödemeyi taahhüt etmesini müteakip, 25/04/2013 tarihli taksitini ödemediğinden bahisle alacaklı vekili tarafından yapılan 2 ayrı şikayet nedeniyle sanığın ayrıca Antalya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 31/05/2013 tarihli ve 2013/578 esas, 2013/742 sayılı kararı ile 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırıldığı gözetilmeksizin, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29/09/2009 tarih ve 2009/188-205 E. K. sayılı kararında belirtildiği üzere; borçlu sanık hakkında aynı borç kapsamında Antalya 10. İcra Müdürlüğünün 2012/10472 esas sayılı icra dosyasındaki 25/04/2013 tarihli ödeme taahhüdü nedeni ile Antalya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 31/05/2013 tarih ve 2013/578 E., 2013/742 K. sayılı kararıyla verilip kesinleşen 3 aya kadar tazyik hapsi cezasının infaz edilip edilmediğinin araştırılıp sonucuna göre işlem yapılması gerektiğinden ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden, Antalya 4. İcra Ceza Mahkemesinin 27/01/2014 tarihli ve 2014/13 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 11.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.