MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 5. Hukuk Dairesince davalılar vekili yönünden esastan reddine, davacı idare yönünden ise kabulü ile yasal faiz hükmü yönünden HMK’nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen karar; davalılar vekilince temyiz edilmiş, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin ek kararı ile hükmün miktar itibariyle kesin olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine ilişkin yukarıda gün ve sayıları yazılı ek kararının duruşmalı olarak Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, duruşma için belirlenen 19/12/2019 günü temyiz eden davalılar vekilinin yüzüne karşı; usulüne göre çağrı kağıdı gönderilmesine rağmen gelmediğinden davacı idare vekilinin yokluğunda duruşmaya başlanarak, davalılar vekilinin sözlü açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince davalılar vekili yönünden esastan reddine, davacı idare yönünden ise kabulü ile yasal faiz hükmü yönünden HMK’nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen karar; davalılar vekilince temyiz edilmiş, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin 17.05.2018 gün 2017/967 Esas 2018/506 sayılı ek kararı ile hükmün miktar itibariyle kesin olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine karar verilmiş olup, bu ek karar, davalılar vekilince süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-a maddesi gereğince, miktarı veya her paydaş için değeri 47.530,00-TL"yi geçmeyen davalara ilişkin olarak Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olup bu kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz. Bu nedenle davalılar vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK"nun 370. maddesi gereğince ONANMASINA, peşin alınan temyiz ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 19/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.