MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs, kasten yangın çıkarma
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle;
1- TCK"nın 158/1-k, 35, 62, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- TCK"nın 170/1-a, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçuna teşebbüs ve yangın çıkarma suçundan, Üsküdar 3.Ağır Ceza Mahkemesi’nin 16/03/2011 tarih ve 2010/251 Esas, 2011/86 Karar sayılı ilamı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verildiği, söz konusu kararın 24/03/2011 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içinde sanık hakkında kasten yaralama suçundan TCK’nın 86/2, 86/3-e maddeleri uyarınca dolayı Gölcük 1.Sulh Ceza Mahkemesi"nin 25/04/2014 tarih ve 2013/256 Esas, 2014/216 Karar sayılı ilâmı ile mahkûmiyetine hükmedildiği ve bu hükmün 19/03/2014 tarihinde kesinleşmesiyle yapılan ihbar üzerine CMK"nın 231/11 maddesi gereğince; hükmün açıklanmasına ilişkin İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 11/12/2014 tarih ve 2014/234 Esas, 2014/419 Karar kararı ile sanığın nitelikli dolandırıcılık suçuna teşebbüs ve yangın çıkarma suçundan mahkûmiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, kiracı olarak oturduğu katılan şirket tarafından sigortalanan evde yangın çıkardığı, yangın sonrası Ümraniye İtfaiye Bölge Grup Amirliği tarafından hazırlanan yangın raporunda yangının çıkmış olduğu bodrum katın oturma odası ve yatak odası dâhilinde birbirinden bağımsız 2 ayrı noktada yangının meydana gelmiş olmasından dolayı yangının çıkış sebebinin şüpheli olduğunun tespit edildiği, sanığın hasar bedelinin ödenmesi için sigorta firmasına müracaatta bulunduğu, ancak sigorta firmasının hasar ödenmesine ilişkin talebini reddettiğini, bu şekilde sanığın nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs, kasten yangın çıkarma suçunu işlediği iddia edilen olayda; her ne kadar sanık savunmalarında üzerine atılı suçları işlemediğini belirtmişse de; 14/01/2010 tarihli alınan bilirkişi raporunda; elektrik tesisatında yangın çıkışına ait herhangi bir delilin olmadığı, yangının oturma ve yatak odasında olmasına rağmen, 2 oda arasındaki yolluğun yanmadığı, bu suretle yangının her iki odada aynı anda başladığının delili olduğu ve böyle bir yangının ancak istenerek kasten çıkarılmasının mümkün olacağı yönünde görüş ve kanaatinin bildirilmesi, 19.10.2009 tarihli İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı İtfaiye Daire Başkanlığı Anadolu Yakası İtfaiye Müdürlüğü’nün olay mahallinde yaptığı araştırma sonucunda; oturma odası ve yatak odası dâhilinde birbirinden bağımsız iki ayrı noktada yangının meydana geldiği, 15.10.2009 tarihli olay yeri inceleme raporunda kapıda herhangi bir zorlama izinin bulunmadığı, yatak odası ve oturma odasında yangın emarelerinin bulunduğunun tespit edilmesi, Güneş Sigorta AŞ Genel Müdürlüğü’nün ekspertiz raporunda; sanığın ikamet etmiş olduğu evde pencere camlarının çift cam olduğu cam üzerinin film ile kaplı olduğu ve pencere önünde demir korumaların bulunduğu bu nedenle uzaktan atılacak bir cismin demirleri geçip film kaplı camı kırmasının mümkün gözükmediği, yangın çıkan ev içerisinde yanıcı madde içeren sert bir cismin de bulunamadığının belirlenmesi, tanık anlatımları ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs ve yangın çıkarma suçunu işlediği gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 24/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.