Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/27330 Esas 2022/6029 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
20/04/2021 tarihli Resmi Gazetede yayımlanıp yürürlüğe giren 20/11/2020 gün ve 2019/2 Esas, 2020/3 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında belirtildiği üzere muhatabın bilinen en son adresine çıkartılan tebligatın iade edilmesi ve adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresinin bilinen adresten farklı olması halinde; adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine “MERNİS adresi ” şerhi verilerek Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca doğrudan tebligat çıkartılması yeterli olup, öncelikle bu adrese normal bir tebligat çıkartılmasının gerekmediği, somut olayda da sanığın yokluğunda verilen 13/11/2015 tarihli kararın tebliği için bilinen en son adresine çıkartılan tebligatın muhatabın adreste ismen tanınmadığı ve oturmadığı belirtilerek iade edildiği, bunun üzerine bilinen en son adresten farklı olan adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine “ MERNİS adresi” şerhi verilerek Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca doğrudan tebligat çıkartıldığı ve 2 nolu haber kağıdı 08/01/2016 tarihinde kapıya yapıştırılarak tebliğ işleminin gerçekleştirilmesi karşısında, sanığa 08/01/2016 tarihinde yapılan tebligatın usulüne uygun olduğu bu nedenle yokluğunda verilen ve 08/01/2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK'un 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 29/03/2016 tarihinde temyiz eden sanığın yerinde olmayan eski hale getirme talebi ile süresinde olmayan temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 29.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.