4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/26317 Esas 2016/4632 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/26317
Karar No: 2016/4632

4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/26317 Esas 2016/4632 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında 4733 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan müsadere cezası verilmesine karar vermiştir. Ancak, temel ceza kurulurken suç miktarına göre alt sınırdan uzaklaştırılarak daha ağır bir ceza verilmesi gerektiği halde bu yapılmamıştır. Ayrıca, sanığın tekerrüre esas alınan sabıka kaydının 18 yaşından küçükken olması nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı da göz önünde bulundurulmamıştır. Mahkeme kararında ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili bazı hatalar olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle karar düzeltilerek onanmıştır.
5237 sayılı TCK'nın 61 ve 3/1 maddeleri, 58/5 ve 53/1-2-3 maddeleri. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilme ve cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılma hükümlerini içermektedir.

7. Ceza Dairesi 2014/26317 E. , 2016/4632 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç konusunun miktarına göre, sanık hakkında temel ceza kurulurken TCK 61 ve 3/1 maddeleri gereğince alt sınırdan uzaklaşılarak daha ağır bir ceza verilmesi gerekirken, alt sınırdan uygulama yapılması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Tekerrüre esas alınan ilamda, suç tarihi itibariyle sanığın 18 yaşından küçük olduğunun anlaşılmasına göre 5237 sayılı Yasanın 58/5. maddesi gereğince bu sabıkanın tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden tekerrür hükümlerinin uygulanması,
2-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca hükümden,
1-Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bendin çıkarılması.
2-TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.03.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.