Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/10611 Esas 2020/9756 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/10611
Karar No: 2020/9756
Karar Tarihi: 30.09.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/10611 Esas 2020/9756 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir hırsızlık davasında, suça sürüklenen çocuk ve sanık mahkum edildi. Ancak zorunlu müdafii olan avukatın temyiz istemi reddedildi. Suçun teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağına karar verildi ve hükümler istem gibi onandı. Kararda 5271 sayılı CMK'nın 150/2-3. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi ve TCK’nın 168/1. maddesi yer alıyor. Sanığın avukatı tarafından temyiz edilen kararın değerlendirilmesi yapılmış ve istek reddedilmiştir. Suçun teşebbüs aşamasında kaldığı için etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağına dair TCK’nın 168/1. maddesi kararı belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/10611 E. , 2020/9756 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Suça sürüklenen çocuk ... ve sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik müdafiinin temyiz isteminin incelemesinde;
Sanığın savunmasının alındığı 26/12/2013 tarihli duruşmada, müdafii istemediğini belirttiği gibi 5271 sayılı CMK"nın 150/2-3. maddesi gereğince de sanığa zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı ve suça sürüklenen çocuğun da savunmasının alındığı 27.05.2014 tarihli sorgusu esnasında 18 yaşını doldurduğu ve müdafii talebinin olmadığını beyan etmesi nedeniyle zorunlu müdafiinin görevinin sona erdiğinin anlaşılması karşısında; sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmayan zorunlu müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık ile suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanık ile suça sürüklenen çocuğun mağdur ...’a yönelik eylemlerinin teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle haklarında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 30.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.