Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/772 Esas 2018/1575 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı HMK’ının geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK’un 434/3 maddesi uyarınca davalıların temyizden vazgeçmiş sayılmasına dair ek kararın süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- KARAR -

Davacı vekili, müvekkili banka tarafından davalı...A.Ş"ye diğer davalıların kefaletiyle 20.07.1998 tarihli 7.150.000 USD limitli genel kredi sözleşmesine istinaden 5.500.000 USD"lik döviz kredisi kullandırıldığını, kredi borcunun ödenmemesi üzerine hesabın kat edildiğini, alacağın tahsili için başlatılan icra takibinin davalıların haksız itirazı sonucu durduğunu belirterek itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davacının asıl alacağı olandan daha fazla miktarda istediğini, faize faiz yürütüldüğünü, takibin hukuka aykırı olduğunu bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre, davacının talebinde kısmen haklı olduğu gerekçesiyle tahsilde tekerrür etmemek üzere davalıların ... 4. İcra Müdürlüğü"nün 2004/17044 sayılı takibe itirazlarının kısmen iptaline, asıl borçlu...A.Ş yönünden takibin 15.198.776,18 TL üzerinden devamına, asıl alacak 5.018.945,74 TL"ye takip tarihinden itibaren yıllık %150 temerrüt faizi ve faize %5 gider vergisi uygulanmasına, diğer davalı kefillerin itirazlarının ise kısmen iptaliyle takibin 14.571.388,78 TL üzerinden asıl alacak 5.018.945,74 TL"ye takip tarihinden yıllık %150 temerrüt faizi ve %5 gider vergisi uygulanmasına, 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren Türk Borçlar Kanununun 120. maddesindeki sınırlama gereğince 01.07.2012 tarihinden itibaren avans faizinin iki katı oranında temerrüt faizi ve faize %5 gider vergisi uygulanmasına, icra takibinden sonra 24.03.2005 tarihinde 455.309 USD olarak yapılan ödemenin infazda icra müdürlüğünce gözönünde bulundurulmasına ve davalıların tahsilde tekerrür etmemek üzere %40 oranında icra inkar tazminatıyla sorumluluklarına karar verilmiş, hüküm davalılar vekillerince adli yardım talepli olarak temyiz edilmiş , adli yardım talepli temyiz istemlerine ilişikin olarak adli yardım talepleri dairemizce reddedilmiş ve bu karara yapılan itiraz da Yargıtay 20. hukuk dairesinde reddedildikten sonra yerel mahkemece verilen kesin süreye rağmen temyiz başvuru harcı ve nisbi harcın yatırılmaması nedeniyle kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmiş, temyiz edilmemiş sayılma kararı davalılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün temyiz edilmemiş sayılmasına ilişkin ek kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 28/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.