Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14614 Esas 2020/9755 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14614
Karar No: 2020/9755
Karar Tarihi: 30.09.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14614 Esas 2020/9755 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin 2020/14614 E. ve 2020/9755 K. sayılı kararı, hırsızlık suçu nedeniyle sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın temyiz başvurusunda herhangi bir sebep göstermediği için temyiz istemi reddedilmiştir. Diğer bir sanık hakkında ise savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Bu bozma kararı, 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınmadan zorunlu müdafii atanmaması ve savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle verilmiştir. Kararda ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi gereği temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini göstermek zorunda olduğu belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/14614 E. , 2020/9755 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ :Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 294. maddesinde düzenlenen, ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır."" şeklindeki düzenleme de gözetilerek sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanun"un 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, adil yargılanmadıklarına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.