Hürriyeti tahdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2738 Esas 2019/2317 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2738
Karar No: 2019/2317
Karar Tarihi: 10.04.2019

Hürriyeti tahdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2738 Esas 2019/2317 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hürriyeti tahdit suçundan mahkum edilmiştir. Dosyadaki bilgilere göre, sanığın temyiz süresi dolmamıştır. Temyiz incelemesinde, suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiş ve usul ve yasaya aykırılık bulunmamıştır. Ancak, sanıkların yargılama giderlerinin eşit olarak tahsil edilmesi kararı, CMK'nin 326/2. maddesine aykırı olduğundan bozulmuştur. Bu nedenle, sanıkların her birinin sebep oldukları yargılama giderlerinin ayrı ayrı tahsil edilmesine karar verilmiştir. Kararda CMK'nin 303/1-h maddesi referans gösterilerek düzenleme yapılmıştır.

6. Ceza Dairesi 2018/2738 E. , 2019/2317 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hürriyeti tahdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mahkumiyet hükmünün açıklandığı 21.03.2017 tarihli celsede SEGBİS vasıtasıyla hazır edilen sanık ..."e hükmün verildiği celsedeki tutanağın ve kısa kararın UYAP vasıtasıyla bir örneğinin gönderildiğine dair bir bilgi ve belgeye rastlanmadığının anlaşılması karşısında, sanığın temyizinin süresinde olduğu değerlendirilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine, 5271 sayılı CMK"nin 326/2. maddesine aykırı biçimde ‘Yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsil edilmesi’ biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, verilen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
5271 sayılı CMK’nin 303/1-h maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ""Yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsiline"" ilişkin bölüm çıkarılarak, ‘Sanıkların her birinin sebebiyet verdikleri yargılama giderinin ayrı ayrı tahsil edilmesine’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.