Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1503 Esas 2022/6011 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükme yönelik sanık ...’ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında hakaret ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik katılan sanık ...’ın temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-5237 sayılı TCK'nın 125/1-4. maddesi kapsamındaki hakaret suçu 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesinde de CMK'nın 253/1. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamında ise de; 5271 sayılı Kanun'un 253/3. maddesinde “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” hükmü uyarınca mala zarar verme suçunun hüküm tarihinde uzlaşma kapsamında olmaması nedeniyle hakaret suçu bakımından da uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı, ancak hükümden sonra, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “Etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alınmış olması nedeniyle CMK’nın 253/3. maddesinin 2. cümlesinde yer alan engelin ortadan kaldırıldığının anlaşılması karşısında, hakaret ve mala zarar verme suçları yönünden uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanık ...’in hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Hakaret suçunun, sanık ... tarafından haksız tahrik altında işlendiğinin kabulü karşısında, özel nitelikte olan ve daha lehe hükümler içeren TCK'nın 129. maddesi yerine genel tahrik kurumunu düzenleyen aynı Kanun'un 29. maddesi ile hüküm kurulması,
3-Kabule göre de;
Sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinde sayılan nesnel (objektif) ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, sanığın adli sicil kaydındaki sabıkasının silinme koşullarının oluşup oluşmadığının araştırılmadığı ve 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin 6 fıkrasının (b) bendinde yer alan ölçütün değerlendirilmek suretiyle sanığın tekrar suç işlemeyeceği yolunda kanaate ulaşılarak tayin edilen cezanın ertelendiği anlaşılmakla, sanığın adli sicil kaydındaki sabıkasının silinme koşulları gerçekleşmişse erteleme müessesesinden daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının da anılan nedenlerle oluşacağı gözetilmeden, sanığın “...daha önceden verilmiş mahkumiyet kararı bulunduğu anlaşılmakla... ” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle sanık hakkında hakaret suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 29.03.20212 gününde oy birliğiyle karar verildi.