Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/1867 Esas 2014/4851 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1867
Karar No: 2014/4851
Karar Tarihi: 17.02.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/1867 Esas 2014/4851 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir kişi, karşılıksız yararlanma suçundan tutuklandı ve kurumun zararını tazmin etti. Ancak mahkeme, cezasını 6352 sayılı kanunun geçici 2. maddesi uyarınca ertelemeden hüküm verdi. Temyiz sonucunda, Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi gereği, sanığın cezalandırılmaması gerektiği belirtildi. Bunun üzerine mahkeme, sanığın cezasına gerek olmadığına karar verdi. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2/1 ve Geçici 2/2, 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddeleri.

13. Ceza Dairesi 2014/1867 E. , 2014/4851 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/204180
MAHKEMESİ : Büyükçekmece 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2013
NUMARASI : 2012/1405 (E) ve 2013/506 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 17.02.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.