Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 74/1-1. cümle, 5237 sayılı TCK"nın 62, 53, 54 maddeleri uyarınca mahkumiyet ve müsadere

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii, sanıklar ... ve ... ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar... ve ..."ın mahkumiyetlerine ilişkin hükmün incelenmesinde;
Mahkemece arkeolog bilirkişinin katılımı ile keşif icra edilerek sanıklar tarafından 1. derece arkeolojik sit alanı içerisinde gerçekleştirilen kazı eylemi neticesinde kültür katmanlarına ve kültür varlıklarına zarar verilip verilmediği, dolayısıyla 2863 sayılı Kanunun 65/1-1. cümlesinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığı belirlenmeksizin, belirtilen konuda ehil olmayan orman mühendisi tarafından düzenlenen ve kazı eylemi neticesinde tabii bitki örtüsüne zarar verildiği, toprağın üretim gücü ve vasfının bozulduğu hususlarını tespit eden rapora itibar edilerek hüküm tesisi, aradan geçen zaman dilimi nazara alındığında sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıkların fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek, kültür varlıkları bulmak amacıyla, ... İli, ... İlçesi, .. Köyü, ... Mevkiinde bulunan,... Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 29.11.1990 tarihli ve 2019 sayılı kararıyla tespit ve tescil edilen 1. derece arkeolojik sit alanı sınırları içerisinde yer alan bölgede, iş makinesi ile yaklaşık 3 metre derinliğinde ve 3 metre genişliğinde çukur açmak suretiyle izinsiz kazı yaptıklarının tüm dosya kapsamı ile sabit olduğu anlaşılmakla,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ..."ın bir nedene dayanmayan, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin, sanığın mahkumiyetine yeterli delil olmadığına, beraatine karar verilmesi gerektiğine, sanık ... müdafiinin, sanığın üzerine atılı suç ile bir ilgisinin bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına, sanıklar ..., ... ve ..."ın, üzerlerine atılı suçu bilerek işlemediklerine, suç kastlarının olmadığına, katılan vekilinin iadesine karar verilen aletler ve araçların da zor alımına karar verilmesi gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sanıklar haklarında sadece kendi alt soyları üzerindeki yetkileri bakımından koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi kanuna aykırı,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının beşinci paragrafının (c) alt bendinde yer alan “Velayet hakkında,vesayet veya kayyumluğu ait bir hizmette bulunmaktan (şartla tahliye tarihine kadar)” ibaresi hükümden çıkarılarak yerine “5237 sayılı TCK"nın 53/3 maddesi uyarınca, aynı Kanunun 53/1-c maddesinde belirtilen kişisel hak yoksunluğunun, sanıkların sadece kendi alt soyları üzerindeki yetkileri bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler yönünden mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” şeklinde düzeltilmek suretiyle (eleştirilen husus dışında) sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükmün incelenmesine gelince;
18/05/2015 günü Ulusal Yargı Ağı Sistemi"nden alınan güncellenmiş nüfus kayıt örneğinden, sanık ..."ın hükümden önce 28/03/2010 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca bu sebeple BOZULMASINA, 18/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.