Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/5508 Esas 2016/4876 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/5508
Karar No: 2016/4876
Karar Tarihi: 29.02.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/5508 Esas 2016/4876 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı firma, alt işveren işçisi olarak çalışan davacının iş sözleşmesini haklı neden olmadan feshettiği için işçilik alacaklarını ödemekle yükümlüdür. Ancak, davalı firma asıl işveren değil sadece ihale makamı olduğunu ve işçilik alacaklarının yüklenici firmadan sorumlu olduğunu belirtmiştir. Mahkeme, davacının talebini kısmen kabul etmiştir. Ancak, bilirkişi raporu temel alınarak verilen hüküm hatalıdır çünkü davacının hizmet süresi yanlış belirlenmiştir. Ayrıca, davalı firma da harçtan muaf olmasına rağmen davacının ödediği harcın yargılama giderlerine katıldığı görülmüştür. Temyiz isteği kabul edilerek karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesi (j) bendi: Genel bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan muaf olduğunu bildirir.

7. Hukuk Dairesi 2015/5508 E. , 2016/4876 K.

"İçtihat Metni"

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, asıl işveren...Devlet Hastanesinde alt işveren işçisi olarak çalışırken iş sözleşmesinin haklı neden olmadan ve tek taraflı olarak işçilik alacakları ödenmeden feshedildiğini iddia ederek bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacı ile aralarında yapılmış herhangi bir iş sözleşmesinin mevcut olmadığını, kendilerinin işveren sıfatının bulunmadığını, asıl işveren değil ihale makamı olduklarını, davacının işçilik alacaklarından kendilerinin değil ihaleyi alan yüklenici firmanın sorumlu olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iş akdinin feshinin haklı nedene dayandığını davalının ispatlayamaması nedeniyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davacı dava dilekçesi ile 1997-07.09.2007 arası davalı bünyesinde çalıştığını beyan etmesine rağmen davacının talebini aşar şekilde hizmet süresini 08.08.1993 tarihinden itibaren belirleyen ve alacakları bu hizmet süresine göre hesaplayan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalı olmuştur.
3- Harçtan muaflık 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesinde düzenlenmiştir. 13. maddenin (j) (Ek bent: 21/01/1982-2588/3 md.) bendinde Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan muaf olduğu bildirilmiştir. Genel bütçeye dahil olan davalı ...’na Harçlar Kanununun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gözetilmeksizin davacının peşin olarak yatırdığı harcın yargılama giderine katılarak harçla sorumlu tutulmuş olması hatalı olup bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.