Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/10812 Esas 2019/228 Karar Sayılı İlamı

Suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme suçundan sanık ... hakkında 31.01.2014 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanması sonucu verilen kararın Dairemizce bozulması üzerine 5237 sayılı TCK.nun 281/1. madde ve fıkrası uyarınca mahkumiyetine dair; DİYARBAKIR 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.07.2018 gün ve 2018/458 esas, 2018/567 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:
7035 sayılı Yasanın 21. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 291. maddesinin 1. fıkrasındaki 15 günlük sürenin istinaf mahkemelerine ilişkin temyiz süresini düzenlediği, daha önce Yargıtay incelemesinden geçen dosyalara ilişkin temyiz süresinin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK.nun 310. maddesine göre 1 hafta olduğu gözetilmeksizin, hüküm fıkrasında temyiz süresinin 15 gün olarak belirtilmesi suretiyle tarafların yanıltıldığı anlaşıldığından, yüzüne karşı verilen hükme ilişkin gerekçeli kararı 02.08.2018 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Bozma ilamlarına uyularak yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve taktirine göre sanığın sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Ceza Genel Kurulu"nun 03.04.2018 tarih ve 2017/853 esas, 2018/135 karar sayılı ilamı ve 09.02.2016 tarih ve 2014/71 esas, 2016/42 karar sayılı ilamı da gözetildiğinde; bozmadan önce verilen ve yalnızca sanıklar tarafından temyiz edilen Diyarbakır 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.05.2010 tarihli kararı ile hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilip taksitlendirildiği ve aleyhe temyiz olmaması nedeniyle CMUK.nun 326/son madde ve fıkrası uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu görülmekle, son hükümde verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde sonuç cezanın belirlendiği bölümden sonra gelmek üzere, "CMUK.nun 326. maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle hapis cezasının 5237 Sayılı TCK’nun 50/-a ve TCK"nun 52/2. madde ve fıkraları uyarınca günlüğü 20 TL üzerinden neticeten 1500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve 20 eşit taksit halinde tahsiline", ibareleri eklenmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.