13. Ceza Dairesi Esas No: 2014/2332 Karar No: 2014/4845 Karar Tarihi: 17.02.2014
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/2332 Esas 2014/4845 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın karşılıksız yararlanma suçu işlediği iddia edilmiş, ancak kurumun zararını tazmin etmiş olması sebebiyle cezası ertelenmiştir. Ancak bu karar temyiz edilmiş ve Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi (1. ve 2. fıkraları), 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddesi.
13. Ceza Dairesi 2014/2332 E. , 2014/4845 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2013/206908 MAHKEMESİ : İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 14/02/2013 NUMARASI : 2012/725 (E) ve 2013/116 (K) SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 17.02.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.