Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4715 Esas 2020/307 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4715
Karar No: 2020/307
Karar Tarihi: 13.01.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4715 Esas 2020/307 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Sanık müdafisinin temyiz talebi yerinde görülmemiştir ve hüküm ONANMIŞTIR. Mahkeme, 25.11.2002 doğumlu mağdurenin velayet hakkına sahip babası müştekinin davaya katılmadığını belirtmiştir. Bu nedenle, mahkemece tayin edilen vekilin dava katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunmamıştır. Temyiz istemi REDDEDİLMİŞTİR. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/4715 E. , 2020/307 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kayden 25.11.2002 doğumlu olup ifadesinin alındığı 16/07/2012 tarihli duruşmada on beş yaşını tamamlamayan mağdurenin velayet hakkına sahip babası müşteki Hasan"ın sanıktan şikayetçi olduğunu ancak davaya katılmak istemediğini beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunmadığı gibi, mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,

Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.