Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3062 Esas 2015/5851 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3062
Karar No: 2015/5851
Karar Tarihi: 14.09.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3062 Esas 2015/5851 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davası sonucunda sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, tek tanığın yüzleri seçemediğinin beyan etmesi ve sadece sanığın kullandığı aracın tespit edilmesi gibi delillerin yeterli olmadığı, bu nedenle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın cezası infaz edilirken alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun kalmaması için koşullu salıverilinceye kadar cezasını tamamlamaması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda ayrıca, yargılama masraflarının devlet tarafından karşılanması gerektiği ve suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle ceza arttırımı yapıldığında TCK'nın 143. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2015/3062 E. , 2015/5851 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanığın aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmediği, olayın tek tanığının duruşmadaki beyanında karanlık olduğu için şahısların yüzlerini seçemediğini ancak huzurdaki sanık kadar uzun olmadıklarını beyan ettiği, olay yerinde sadece sanığın kullanmakta olduğu aracın tespit edildiği, sanığın temin ettiği aracın hırsızlık amacıyla kullandığını bildiğinin kesin olarak belirlenemeyeceği anlaşıldığından şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince sanığın hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a) Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL’den az gerçekleşen yargılama masrafının, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
c) Suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle ceza arttırımı yapılırken TCK"nın 143. maddesi uygulanırken uygulama maddesinin karar yerinde aynı yasanın 43. maddesi şeklinde gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık ..."ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 14.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.