Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3061 Esas 2015/5849 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Uygulama sırasında herbir sevk maddesi kendi içinde ayrı değerlendirmeye tabi tutulduğundan, ayrıca gece nedeniyle mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki TCK"nın 143. maddesiyle ilgili bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-TCK"nın 142/2-g maddesinde düzenlenen suçun oluşabilmesi için eylemin, barınak yerlerinde, sürüde veya açık yerlerde bulunan büyük veya küçük baş hayvan hakkında gerçekleştirilmesi gerektiği; konut ve eklentisi niteliğindeki yerlerden gerçekleşen eylemlerin ise aynı yasanın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı gözetilerek; eylemlerin nereden gerçekleştirildiği yakınanlandan sorularak gerekirse mahallinde keşif yapılarak duraksamaya yer bırakmayacak biçimde belirlenip sonucuna göre suçun vasfının belirlenmesi gerekirken, eksik araştırmayla yazılı biçimde 5237 sayılı Yasanın 142/2-g ve 116/1 maddesiyle hüküm kurulması;
2-Kabule göre de;
a) Hırsızlık suçuna konu 2 adet büyükbaş hayvanın değeri dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınır aşılarak ceza uygulaması yapılması gerekirken, yetersiz ve oluşa uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Konut dokunulmazlığını bozma suçunun, birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiği halde, anılan suçtan kurulan hükümde temel cezaların, TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin düşünülmemesi,
3) Kasten işlemiş oldukları suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer C.Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 14.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.