Esas No: 2020/25042
Karar No: 2022/6115
Karar Tarihi: 29.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25042 Esas 2022/6115 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir kasten yaralama ve mala zarar verme suçu davasında, sanık ...'a beraat, katılan sanık ...'a düşme kararı verildi. Ancak katılan sanık ... müdafiinin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede, sanık ... hakkında verilen beraat kararının yerine düşme kararı verilmesi gerektiği belirtildi ve temyiz talebi kabul edildi. Olayda ise sanık ... ile mağdur ...'in ev arkadaşı olduğu, sanığın katılan sanık ...'e tecavüz etmesi nedeniyle çıkan kavga sonucu her iki tarafın da birbirine zarar verdiği iddia edildi. Kararda TCK'nun 151/1-e. ve 86/2. maddelerinde tanımlanan mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarının cezalarının üst sınırına göre, sanık ... ve katılan sanık ... hakkındaki ceza davalarının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Kanun maddeleri ise sırasıyla şöyle açıklanmıştır: TCK 151/1-e. maddesi (mala zarar verme suçu), TCK 86/2. maddesi (kasten yaralama suçu), TCK 66/1-e. maddesi (asli zamanaşımı süresi).
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Düşme, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanık ... müdafiinin temyiz isteminin, sanık ... hakkında katılan sanık ...'a yönelik kasten yaralama suçundan verilen beraat kararı ile katılan sanık ... hakkında mağdur ...'e yönelik kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından verilen düşme kararının gerekçesine yönelik olduğunun tespiti ile yapılan incelemede,
Katılan sanık ... müdafiinin, temyiz dilekçesinde müvekkili hakkında mahkemesince şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi yerine beraat kararı verilmesi gerektiğini belirttiğinin anlaşılması karşısında, katılan sanık ... müdafiinin bahsi geçen kararı temyiz etmesinde hukuki yarar bulunduğundan, temyiz talebinin kabulü ile bu hususta tebliğnamede red isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık ... ile mağdur ...'in ev arkadaşı oldukları, katılan sanık ...'in de mağdur ...'in kız arkadaşı olduğu, olay günü hep birlikte aynı evde kaldıkları, sanık ...'ın katılan sanık ...'e tecavüz etmesi nedeniyle katılan sanık ...'in polisi aramak istemesi üzerine, sanık ...'ın, katılan sanık ...'in elini tırnaklayarak, başını duvara vurmak suretiyle yaraladığı ve katılan sanık ...'in de odadaki eşyaları mağdur ...'e atarak eşyaların zarar görmesine ve mağdurun yaralanmasına sebep verdiği iddiası ile açılan kamu davasına göre, TCK’nun 151/1. ve 86/2. maddesinde tanımlanan mala zarar verme ve kasten yaralama suçunun gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 66/1-e. maddesinde belirtilen 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin, hakkında beraat kararı verilen sanık ...'ın sorgusunun yapıldığı 07.03.2014 tarihinden ve hakkında düşme kararı verilen katılan sanık ...'ın sorgusunun yapıldığı 21.11.2013 tarihinden incelemenin yapıldığı tarihe kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafiinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık ... ve katılan sanık ... hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8 maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 29.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
