Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/3670 Esas 2020/1179 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3670
Karar No: 2020/1179
Karar Tarihi: 09.03.2020

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/3670 Esas 2020/1179 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davaların basın yoluyla kişilik haklarına saldırıda bulunması nedeniyle manevi tazminat istemiştır. Mahkeme tarafından reddedilen davaya yönelik temyiz başvurusu kabul edilmiş ve dosya incelenerek gereği görülmüştür. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 334. maddesi uyarınca adli yardım talebinin kabul edilmesi gerektiği sonucuna varılarak, işin esası incelenmiştir. Dosyadaki delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Hükmün onanmasına ve onama harcının temyiz edene yükletilmesine karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 334. maddesi, kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olan kimselerin, dayanağı açıkça yoksun olmaması kaydıyla adli yardımdan yararlanabileceğini ve ayrıca kamuya yararlı derneklerin de adli yardımdan yararlanabileceğini belirtmektedir. Yabancıların adli yardımdan yararlanabilmesi karşılıklılık şartına bağlıdır. Kanunun 336. maddesi ise talepte bulunan kişinin iddiasının özetini, iddiasını dayandıracağı delilleri ve yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorunda olduğunu düzenlemektedir. Ad

4. Hukuk Dairesi 2018/3670 E. , 2020/1179 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ...tarafından, davalılar ... Gazetecilik AŞ ve ... aleyhine 23/07/2015 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla kişilik haklarına saldırı sebebiyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 12/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından adli yardım talepli olarak süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun (HMK) 334. maddesinde “(1) Kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin, gereken yargılama veya takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olan kimseler, iddia ve savunmalarında, geçici hukuki korunma taleplerinde ve icra takibinde, taleplerinin açıkça dayanaktan yoksun olmaması kaydıyla adli yardımdan yararlanabilirler. (2) Kamuya yararlı dernek ve vakıflar, iddia ve savunmalarında haklı göründükleri ve mali açıdan zor duruma düşmeden gerekli giderleri kısmen veya tamamen ödeyemeyecek durumda oldukları takdirde adli yardımdan yararlanabilirler. (3) Yabancıların adli yardımdan yararlanabilmeleri ayrıca karşılıklılık şartına bağlıdır.” hükmü getirilmiştir. Aynı Kanunun 336. maddesinde ise “(2) Talepte bulunan kişi, iddiasının özeti ile birlikte, iddiasını dayandıracağı delilleri ve yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorundadır. (3) Kanun yollarına başvuru sırasında adli yardım talebi bölge adliye mahkemesine veya Yargıtaya yapılır. (4) Adli yardım talebine ilişkin evrak, her türlü harç ve vergiden muaftır.” şeklinde düzenleme yapılmıştır.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının yukarıda belirtilen kanun hükmünün öngördüğü şartları taşıdığı anlaşıldığından, adli yardım talebinin kabulüne karar verilerek işin esasının incelenmesine geçildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 09/03/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.