Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 134/1-1 ve 2.cümle, 43/1, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın, züccaciye ve giyim eşyası satan işyerinin sahibi olduğu, olay günü müştekilerin söz konusu işyerine giyim eşyası almak için geldikleri, beğendikleri elbiseleri denemek üzere işyeri sahibi sanık tarafından gösterilen bodrum katındaki kabin olarak kullanılan kısma girerek elbiseleri denedikten sonra kabinde bulunan ve kamera kaydı açık olan sanığa ait cep telefonunu farkettikleri, müştekilerle birlikte olay yerinde bulunan tanık ...’nın telefonda müştekilere ait görüntüleri izleyerek silmesi şeklinde gerçekleşen olayda; sanığın tevilli ikrarı, müştekiler ve tanık beyanı ile, sanığın üzerine atılı suçun sabit olduğu anlaşılmakla, sanığın eyleminin TCK"nın 134/1-2 cümlesinde tanımlanan özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturduğunun kabülünde bir isabetsizlik bulunmamakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sübuta, takdiri indirim maddesinin uygulanmamasına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, atılı suçu birden fazla kişiye karşı tek eylemiyle gerçekleştirdiği dikkate alınarak, TCK’nın 43/2.madde yollamasıyla 43/1.maddesi gereğince mahkumiyet kararı vermesi gerekirken, TCK’nın 43/1.maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının üçüncü paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın atılı suçu birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlediği anlaşıldığından TCK"nın 43/2-1. maddesi uyarınca ¼ oranında arttırılarak 2 YIL 6 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,” ibaresi getirilmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.