Esas No: 2020/25855
Karar No: 2022/6067
Karar Tarihi: 29.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25855 Esas 2022/6067 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi nedeniyle yapılan arttırım yasaya uygun olmadığı için hükümde eksik ceza tayini yapılmıştır. TCK'nın 143. maddesi uyarınca yarı oranında artırım yapılması gerektiği unutulmuştur. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaliyle ilgili kararı ve daha sonra çıkan 7242 sayılı Kanun'un değişikliği, infaz aşamasında hak yoksunluklarının uygulanması için dikkate alınmalıdır. Temyiz itirazları yerinde görülmediği için hükümler istem gibi onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile değişik TCK'nın 143. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı)
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesi (değişiklik)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kurulan hükümde hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi nedeniyle arttırım yapılırken, suç tarihinden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile değişik TCK'nın 143. maddesi uyarınca, yarı oranında arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, 1/6 oranında artırım yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 29.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verilmiştir.
