Mahkemesi : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama, trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : 1-Taksirle yaralama suçundan:TCK’nın 89/1, 89/2-b,e, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet,
2-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan: TCK’nın 179/3-2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, takdiri indirim maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olaydan 1 saat sonra yapılan ölçüme göre sanığın 250 promil alkollü şekilde kullandığı aracıyla yaralamalı trafik kazasına sebebiyet verdiği, TCK"nın ""Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma"" başlıklı 179. maddesinin 3.fıkrasında alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek olan kişinin araç kullanma halinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu, somut olayda ise şikayetçinin yaralanmış olması sebebiyle zarar suçunun oluştuğu dikkate alındığında sanığın yalnızca bilinçli taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilmesiyle yetinilmesi, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hüküm verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken bu suçtan da mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken, güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 250 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu, tayin olunan cezasında bu nedenle TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, hükmün gerekçe kısmında sanığın bilinçli taksirle hareket ettiği kabul edildiği halde yazılı şekilde hüküm kurularak, sanık hakkında eksik ceza tayini,
Kabule göre de;
TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkı saklı tutulmak suretiyle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.