Mahkemesi : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : CMK"nın 223/2-e. maddeleri gereğince beraat

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan, sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın, araç kiralama işi yapan sanık ile, olay öncesinde bir süre duygusal arkadaşlık yaşadığı, daha sonra tarafların kavga ettikleri ve katılanın sanıktan ayrılmak istediği, 04/07/2010 günü aracında radyo frekansında bir cihaz olduğunu anlayan katılanın, kendisine ait aracın arka stop lambasına giden elektrik kablosundan çakmaklık şarj cihazına bağlı cep telefonu ile telefonda bulunan sanık adına kayıtlı hat tespit edildiği, katılanın aracına kurulan sistem ile internet üzerinden aracın gittiği her yerin adresinin öğrenildiği, sanığın bu suretle katılanın aracını emanet olarak aldığı dönemde, katılanın izni bulunmaksızın söz konusu cihazı katılanın bilgisi ve rızası dışında katılanın aracına taktırdığının iddia edildiği olayda;
Katılanın gittiği yerlerin takip ve tespit edilmesi amacıyla, aracına cihaz taktırma eyleminin, TCK’nın 134/1-1.cümlesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçu kapsamında kaldığı, sanık bahse konu cihazın kendisine ait araçlar ile birlikte katılanın rızasıyla katılanın aracına da takıldığını savunmuş ise de, tanık İbrahim’in beyanıyla, bahse konu cihazın katılanın aracına taktırılmasında katılanın rızası olduğunu, ancak katılandan bu cihazın aracı yerleştirilmesi yönünde bir konuşma duymadığını, cihaz araca yerleştirilirken orada bulunan tanık ..., katılanın kendi aracına bu cihazın taktırılması konusunda katılanın rızasının bulunup bulunmadığını bilmediğini beyan ettiği, tanık beyanlarında cihazın araca takılırken katılanın aracın yanında bulunmadığı ve bizzat cihazın takılması konusunda talimat vermediği, cihazın katılanın rızası dışında yerleştirildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın üzerine atılı suçun sabit olduğu gözetilerek, mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.