Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkında İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesi"nce 30/10/2017 tarihinde verilen 2002/60 esas ve 2002/442 sayılı kamu davasının düşmesine ilişkin ek kararın kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 25/02/2019 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-)Konuyla İlgili Bilgiler:
İncelenen dosyadan;
1)Sanık hakkında açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Fatih (Kapatılan) 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 01/08/2002 tarihli, 2002/60 esas ve 2002/442 sayılı kararı ile 765 sayılı TCK’nın 404/2 ve 59. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 25/11/2012 tarihinde Yargıtay 10. Ceza Dairesi"nin onama kararı ile kesinleştiği,
2)5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe girmesi üzerine yapılan uyarlama yargılaması sonucunda, Fatih (Kapatılan) 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08/05/2006 tarihli 2002/60 esas ve 2002/443 sayılı ek kararı ile; 5237 sayılı Kanun’un sanık lehine olduğu kabul edilerek 5237 sayılı TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve TCK’nın 191/2.maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği,
3)İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğü"nce, tedbirin infazının tamamlandığının bildirilmesi üzerine, kanun yararına bozma istemine konu İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 30/10/2017 tarihli, 2002/60 esas ve 2002/442 sayılı ek kararı ile davanın düşürülmesine karar verildiği, kararın 16/11/2017 tarihinde kanun yoluna gidilmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-)Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında,
“Uyuşturucu madde kullanmak suçundan sanık ...’nın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 404/2 ve 59. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair, Fatih (Kapatılan) 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 01/08/2002 tarihli ve 2002/60 esas, 2002/442 sayılı kararının kesinleşmesini takiben, cezanın infazı sırasında, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine, sanığın anılan Kanun’un 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun"un 191/2. maddesi gereğince denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranmadığı takdirde infaz edilmesine ilişkin Fatih (Kapatılan) 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08/05/2006 tarihli ve 2002/60 esas, 2002/443 sayılı ek kararını müteakip, hükümlünün denetimli serbestlik tedbirine uyduğunun anlaşılması sebebiyle açılan kamu davasının düşürülmesine ilişkin İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 30/10/2017 tarihli ve 2002/60 esas, 2002/442 sayılı ek kararını kapsayan dosya incelendi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/7. maddesi uyarınca, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması hâlinde mahkûm olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi tanzim edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyduğundan bahisle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” Denilerek 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 30/10/2017 tarihli ve 2002/60 esas, 2002/442 sayılı ek kararının bozulması istenilmiştir.
C-)Konunun Değerlendirilmesi ve Karar :
Yapılan incelemede;
5237 sayılı Kanun’un 191/1. maddesi gereğince hapis cezasıyla birlikte aynı Kanun’un 191/2.maddesi gereğince denetimli serbestlik tedbirine hükmedilen sanık hakkında Kanun’un 191/7. maddesi uyarınca, sanığın denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması halinde mahkum olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi düzenlenmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın denetimli serbestlik tedbirine uyduğu gerekçesiyle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden; İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 30/10/2017 tarihli ve 2002/60 esas, 2002/442 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
13/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.