MAHKEMESİ : Pınarhisar Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2011/171-2013/101

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 25.10.2011 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11.06.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı B.. K.. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davalı B.. K.. vekili, davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalılar, davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 2016 parsel sayılı taşınmaz lehine 2015 parsel sayılı taşınmaz üzerinden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı B.. K.. vekili ve davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Aleyhine geçit hakkı kurulan 2015 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydına göre temyiz eden davalının malik olarak yer almadığı ve davalının aleyhine bir sonuç doğurmadığı anlaşıldığından hükmü temyiz etmesinde hukuki yararı da bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle davalı B.. K.. vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince,
Davacın maliki olduğu 2016 parsel sayılı taşınmaz lehine 2015 parsel sayılı taşınmaz üzerinden bilirkişi raporunda “B” harfi ile gösterilen 1,39 m2 yerden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir. Bilirkişi raporunda bu kısmın değeri 13,90 TL olarak hesaplanmış ancak mahkeme veznesine diğer seçeneğin geçit bedeli olan 1.071,00 TL depo edilmiş ve hükümde bu bedelin davalılara ödenmesine karar verilmiştir. Bu nedenle geçit bedeli olan 13,90 TL"nin taşınmazın malikleri olan davalılara ödenmesine ve kalan kısmın davacıya iadesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Ayrıca, karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT 12/2. maddesi gereğince, asıl alacak miktarı 3.666,66 TL’ye kadar olan davalarda avukatlık ücreti, tarifenin ikinci kısmının, ikinci bölümünde, icra mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen maktu ücret olup bu ücret asıl alacağı geçemez. Davalı B.. K.. lehine bilirkişi raporunda “A” harfi ile gösterilen yerin değeri nazara alınarak vekalet ücretine hükmedilmesi gerekir iken davalı yararına 1.320,00 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmesi de doğru görülmemiş bu sebeplerle hükmün bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de, geçit hakkı kurulmasına ilişkin davalarda davanın niteliği gereği yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılması gerekirken davacının yaptığı yargılama giderlerinin davalılardan alınması ve davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı B.. K.. vekilinin temyiz isteminin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine 18.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.