5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/12063 Esas 2021/5548 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12063
Karar No: 2021/5548
Karar Tarihi: 25.05.2021

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/12063 Esas 2021/5548 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/12063 Esas, 2021/5548 Karar sayılı dosyada Sanığa, 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanığın gümrük kaçağı sigaralarının kişisel kullanım sınırında kalması ve ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, hükümden sonra yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen düzenleme ve 5607 sayılı Kanun'un 5. maddesinde yapılan değişikliğe dikkat çekilerek, lehe sonuç doğuran kanun maddelerinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının yerel mahkemece saptanması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, kasti suçtan mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında TCK'nin 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiği de belirtilmiştir. Bu nedenlerle, kararın bozulmasına ve yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise sırasıyla 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. maddesi, 5607 Sayılı Kanun'un 5. maddesi, 7242 say

19. Ceza Dairesi 2019/12063 E. , 2021/5548 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıkta ele geçirilen gümrük kaçağı sigaraların miktar itibarıyla kişisel kullanım sınırında kalması ve ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilememesi gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre ise,
1- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin lehe hükümler içerdiği, yine 5607 sayılı Kanun"un 5. maddesinde 7242 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile yapılan değişiklik ile kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12/2. madde gereğince değişen ve lehe sonuç doğuran kanun maddelerinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının yerel mahkemece saptanması ve sonucuna göre yeniden hüküm kurulması zorunluluğu,
2- Kasti suçtan mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında TCK"nin 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, tebliğnameye uygun olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 25/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.