Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/25494 Esas 2014/11235 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25494
Karar No: 2014/11235
Karar Tarihi: 18.03.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/25494 Esas 2014/11235 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, sanığın adli para cezası kesinleştiği için bu konuda bir itirazın kabul edilemeyeceği ve sanığın diğer temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verilmiştir. Ancak, müşteki ve sanığın anlatımları ile ilk haksız saldırının hangisi tarafından yapıldığının kesin bir biçimde saptanamadığı durumlarda, sanığın haksız tahrik hükümlerinden yararlandırılması gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, mahkemenin sanık lehine haksız tahrik hükümlerini tartışmadan karar vermesi usul ve yasaya aykırı görüldüğü için hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2013/25494 E. , 2014/11235 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan bahisle reddine ilişkin kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından, sanığın temyiz itirazlarının reddi ile red"de ilişkin 13.6.2013 tarih ve 2013/133 sayılı Ek Kararın istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Ayrıntıları Yargıtay CGK"nin 22.10.2002 tarih 2002/4-238 esas ve 2002/367 sayılı kararında belirtildiği üzere, müşteki ve sanığın anlatımları ile ilk haksız saldırının hangisi tarafından yapılıp, kavgayı kimin başlattığının kesin bir biçimde saptanamadığı hallerde gerek Ceza Genel Kurulunun gerekse, Özel Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği bu halden sanığın yararlandırılması gerektiğinden; mahkemenin kabulü de dikkate alındığında; sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321 maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 18.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.