15. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1186 Karar No: 2017/13702 Karar Tarihi: 07.06.2017
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/1186 Esas 2017/13702 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların dolandırıcılık suçundan mahkum olduğu bu kararda, sanıkların mağdura dini inanç ve duygularını istismar ederek altınları getirmesi konusunda ikna ettikleri ve daha sonra altınları alarak kaçtıkları iddia edilmiş. Ancak mahkemenin yargılamaya devam ederek hüküm vermesi, eylemin dini inanç ve duyguların istismarı suretiyle dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdir ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilmediği için hüküm bozulmuş. Kanun maddeleri ise TCK'nın 157/1, 52/2-4, 53/1-2-3 ve 58/6-7 maddeleri.
15. Ceza Dairesi 2017/1186 E. , 2017/13702 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53/1-2-3 ve 58/6-7. Maddeleri gereğince mahkumiyet (Her iki sanık hakkında ayrı ayrı)
Sanıkların dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanıkların, yardım topladıklarını söyleyerek katılanın evine gittikleri, sohbet sırasında katılana evde altın takı olup olmadığını sordukları, okuyup üflenmesi halinde altınların artacağını söyleyerek katılanı altınları getirmesi konusunda ikna ettikleri, daha sonra altınları bir bohçanın içine koyup birşeyler okudukları ve katılana bohçayı kilitli bir odaya koymasını söyledikleri, fırsatını buldukları anda altınları alıp evden ayrıldıkları iddia edilen olayda; eylemin TCK"nın 158/1-a maddesinde düzenlenen “dini inanç ve duyguların istismarı suretiyle dolandırıcılık” suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın gözetilmesine, 07/06/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.