Esas No: 2020/25487
Karar No: 2022/6256
Karar Tarihi: 30.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25487 Esas 2022/6256 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, mala zarar verme, tehdit ve hakaret suçlarından mahkum olduğu Asliye Ceza Mahkemesi kararı incelendi. Temyiz incelemesi sonucunda, tehdit suçundan verilen hüküm bozuldu ve sanığın atılı suçtan beraat etmesine karar verildi. Hakaret ve mala zarar verme suçlarına ilişkin olarak ise, Anayasa Mahkemesi kararları ve yeni kanun düzenlemeleri dikkate alınması gerektiği belirtildi. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının yanı sıra, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve CMK'nın 253. maddesi ile yapılan değişikliklerin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazlarının yerinde olmadığı ancak, hakaret ve mala zarar verme suçları yönünden uzlaştırma işlemi yapılması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 151. maddesi ve 125/1. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
Katılan ...'ın kovuşturma aşamasında alınan beyanında; sanığın kendisini tehdit etmediğini açıkça bildirmesi karşısında sanığın atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'nin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görüldüğünden sanık hakkında tehdit suçundan verilen hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA,
2-Sanık ... hakkında hakaret ve mala zarar verme suçları ile sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak ;
Hükümden sonra, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıkların eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, aynı Yasa'nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında sanıklara hakaret suçu yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla; hakaret ve mala zarar verme suçları yönünden uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
