Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/11570 Esas 2020/8686 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Soruşturma evresindeki anlatımlardan olaya ilişkin görgüye dayalı bilgisi olduğu anlaşılan tanıklar Sedat Utangaç ve Ali Temoçin usulünce duruşmaya çağrılarak dinlenilmeden veya hukuki dayanağı gösterilip dinlenilmelerine gerek bulunmadığına dair bir karar da verilmeden, soruşturma evresinde verdiği ifadeleri de duruşmada okunmayarak, CMK"nın 43, 206 ve 211. maddelerine aykırı davranılması,
2- Kasten yaralama suçunda temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3- Sanık hakkında adli sicil kaydında bulunup tekerrüre esas alınan hükmün kesin nitelikte olması nedeni ile tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
4- Tekerrüre esas sabıkası bulunmayan sanık hakkında, TCK’nın 58/3. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeden, seçimlik ceza öngörülen hakaret ve tehdit suçlarında, hatalı değerlendirmeyle ceza tespitinin tekerrür hükümlerine göre yapıldığı belirtilerek hapis cezasının tercih edilmesi,
5- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.