Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26776 Esas 2022/6163 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, sanığa ek savunma hakkı verilmeden 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiş ise de, sanığın mahkemece alınan savunması sırasında okunan adli sicil kaydının kendisine ait olduğunu belirtmesi karşısında, bu aykırılık bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın suç tarihinde katılanın ikamet ettiği apartmanın giriş kapısına zincirle kilitleyerek park ettiği motosikletini çalması şeklindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h. maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, hatalı nitelendirme ile aynı Kanun’un 142/1-e. maddesi ile uygulama yapılması,
2-Tekerrüre esas alınan Osmaniye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/499 Esas, 2012/424 Karar sayılı ilamında, sanık hakkında birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu nazara alınarak, bu cezalardan en ağırı olan nitelikli hırsızlık suçundan verilen cezanın tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi,


Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde ceza miktarı yönünden 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 30/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.