(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)
Görevli memura etkin direnme suçundan hükümlü ..."un 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Karacasu Asliye Ceza Mahkemesinin 17/02/2009 tarihli ve 2008/64 esas, 2009/20 sayılı ilâmının infazı sırasında, hükümlünün Nazilli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/08/2012 tarihli ve 2012/218 değişik iş sayılı kararı ile 26/08/2012 tarihinden geçerli olmak üzere şartla tahliye edilmesini müteakip, deneme süresi içerisinde 23/03/2013 tarihinde işlediği trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan Karacasu Sulh Ceza Mahkemesinin 17/06/2013 tarihli ve 2013/48 esas, 2013/111 sayılı kararı ile 3 ay hapis cezası ile cezalandırılması sebebiyle, şartla tahliye kararının kaldırılarak ikinci suçun işlendiği 23/03/2013 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi arasındaki sürenin aynen çektirilmesi talebinin reddine dair Karacasu Asliye Ceza Mahkemesinin 26/05/2015 tarihli ve 2015/24 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2007 tarihli ve 2007/1-214-181 sayılı kararında belirtildiği üzere infaza ilişkin lehe oluşan hataların kazanılmış hakka konu olmayacağı gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre; 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesi uyarınca “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.”, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7/2. maddesinde yer alan “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, sanığın koşullu salıverilme süresinin hesaplanmasının lehine olan 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanuna göre yapılarak müddetname düzenlenmesine ve şartla tahliye kararında da herhangi bir denetim süresi belirlenmemesine göre, sanığın 5275 sayılı Kanunun 107/6. maddesinde yer alan “Koşullu salıverilen hükümlünün tâbi tutulacağı denetim süresi, yukarıdaki fıkralara göre infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadardır. Ancak süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemez.” hükmü uyarınca denetim süresi belirlenerek karma uygulama yapılamayacağı, dolayısıyla anılan Kanun hükümlerinin birlikte tatbik edilemeyeceği gözetilmeden hükümlünün ikinci suçu işlediği tarih ile bihakkın tahliye tarihi arasındaki sürenin 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 17. maddesi gereğince aynen çektirilmesine karar verilmesi yerine yazılı şekilde talebin reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 28/02/2017 gün ve 94660652-105-09-8833-2015-E sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 20/06/2016 tarihli, 2016/682 esas ve 2016/13696 karar sayılı görevsizlik kararı ile dairemize Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Karacasu Asliye Ceza Mahkemesinin 26/05/2015 tarihli ve 2015/24 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.04.2019 gününde oy birliği ile karar verildi.