Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7504 Esas 2020/283 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7504
Karar No: 2020/283
Karar Tarihi: 09.01.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7504 Esas 2020/283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum oldu. İlk derece mahkemesi tarafından verilen 26.03.2019 tarihli karar, temyiz edilerek Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince incelendi ve istinaf başvurusu esastan reddedildi. Daha sonra Yargıtay 16. Ceza Dairesinin başka bir dosya ile ilgili temyiz incelemesi yapması nedeniyle kararın bozulması talep edildi ancak istinaf incelemesi sonucu verilen hüküm kesinleşti. Dosya yeniden ilk derece mahkemesine gönderildiğinde, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından hükümde yapılan temyiz isteminin esastan reddedildiği tespit edildi. Ancak, hükümde cinsel dokunulmazlığa karşı suçların düzenlendiği 7188 sayılı kapsam dışında kaldığı için temyiz incelemesi yapılamayacağı belirtildi ve dosya yeniden Bölge Adliye Mahkemesine iade edildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK’nın 103/1-c.2 maddesi (çocuğun cinsel istismarı)
- 5237 sayılı TCK’nın 103/3-d maddesi (mağdurun 12 yaşından küçük olması halinde verilecek ceza)
- 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi (ceza arttırımı için sebep)
- 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi (kesinleşen hükümlerin incelenemeyeceği hükü

14. Ceza Dairesi 2019/7504 E. , 2020/283 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi

İlk derece mahkemesince verilen ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanığın 5237 sayılı TCK’nın 103/1-c.2, 103/3-d, 62. maddeleri gereğince 3 yıl 9 ay hapis cezasıyla mahkumiyetine dair kurulan 26.03.2019 gün ve 2018/41 Esas, 2019/16 Karar sayılı ilamın sanık müdafisi tarafından istinaf edilmesi üzerine Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair 30.05.2019 gün ve 2019/837 Esas, 2019/828 sayılı Kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından mahkemesine iade edilen dosyada müdafi tarafından sunulan 17.09.2019 günlü dilekçeyle Yargıtay 16. Ceza Dairesinin başka bir dosyada miktar itibarıyla kesin olan hükümle ilgili temyiz incelemesi yaptığı belirtilerek kararın bozulmasının talep edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince vaki temyiz isteminin reddine dair verilen 17.09.2019 gün ve 2018/41 Esas, 2019/16 sayılı Ek karar temyiz edilmiş ise de;
İlk derece mahkemesi tarafından müsnet suçtan dolayı sanığın neticeten 3 yıl 9 ay hapis cezasına mahkumiyetine ilişkin kurulan 26.03.2019 günlü kararla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 30.05.2019 günlü hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi gereğince kesin olup, cinsel dokunulmazlığına karşı suçların 24.10.2019 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun değişikliği kapsamı dışında kalması nedeniyle sanık müdafisinin temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanunun 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 17.09.2019 tarihli ek kararın hukuki dayanaktan yoksun bulunduğu ve mevcut haliyle ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm olmadığı anlaşıldığından, dosyanın sanık müdafisinin temyiziyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirme yapılmak üzere gerekli işlemin yapılması için mahkemesine İADESİNE, 09.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.