Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/499 Esas 2022/6137 Karar Sayılı İlamı

Gece vakti iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan suça sürüklenen çocuk ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/2-4, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 4. Çocuk Mahkemesinin 25/12/2015 tarihli ve 2015/244 esas, 2015/1075 sayılı kararının Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 12/03/2020 tarihli ve 2020/7601 esas, 2020/4652 karar sayılı ilâmı bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonunda suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/2-4, 119/1-c, 31/3 ve 62. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/son maddesi gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul Anadolu 4. Çocuk Mahkemesinin 17/11/2020 tarihli ve 2020/440 esas, 2020/744 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 09/11/2021 gün ve 12974-2021- Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/12/2021 gün ve 2021/138244 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan ve kayden 06/03/1998 doğumlu olup, suçun işlendiği 11/08/2013 tarihinde 18 yaşından küçük olduğu anlaşılan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesinde yer alan, “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki hüküm gereğince, anılan maddenin 1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mahkemenin 25/12/2015 tarihli kararıyla iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nın 116/2-4, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın müdafi tarafından temyiz edilmesi sonrası Dairemizin 12/03/2020 tarihli, 2020/7601 esas ve 2020/4652 karar sayılı ilamı ile;



Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-15.08.2013 tarihli CD izleme tutanağı ve dosya kapsamına göre; atılı suçun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuğa verilen cezanın TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Gerekçeli karar başlığında suç adının “iş yeri dokunulmazlığını bozma” yerine “konut dokunulmazlığını bozma” olarak yazılması,
Kabule göre de;
3-Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan ve fiili işlediği tarihte 18 yaşını doldurmamış olan suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hükmolunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı TCK'nın 50/3. maddesi gereğince, aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine şeklinde bozulduğu, bozma sonrası mahkemenin 17/11/2020 tarihli kararıyla bozma ilamı doğrultusunda TCK’nın 116/2-4, 119/1-c, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası cezalandırılmasına ancak suça sürüklenen çocuğun kazanılmış hakkı nedeniyle cezanın 6 ay 20 gün hapis cezası olarak infazına karar verildiği, dosya kapsamına göre suça sürüklenen çocuğun mahkemece doğru uygulama yapılmış olsaydı 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılması gerekirken, yanlış uygulama sonucu 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırıldığı, ancak bu kararın sadece müdafi tarafından temyiz edilmesi nedeniyle 6 ay 20 gün hapis cezasının kazanılmış hakka konu olduğu, seçenek yaptırımların kazanılmış hakka olmadığı ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 gün ve 2008/6-47 esas,2008/43 sayılı kararı ışığında, suça sürüklenen çocuğun yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkacak sonuçtan ikinci kez yararlandırılmasının hakkaniyete aykırı sonuçlar doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin sakatlanmasına yol açacağı değerlendirildiğinden, verilen karar da bir isabetsizlik bulunmaması nedeniyle (İSTANBUL ANADOLU) 4. Çocuk Mahkemesinden verilip kesinleşen 17/11/2020 tarihli ve 2020/440 Esas – 2020/744 Karar sayılı karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 30/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.