8. Ceza Dairesi Esas No: 2018/11326 Karar No: 2019/202 Karar Tarihi: 08.01.2019
Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/11326 Esas 2019/202 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın görevini kötüye kullanması suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi reddedilirken, sanığın temyiz itirazları yerinde bulunmuş ve hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Sanık, haczi yapılan eşyaların bulunduğunu bildirdiği adreste bulunmadığı için suçlu bulunmuştur. Ancak, hakkında yalnız adli para cezası gerektiren suçun işlendiği düşünülerek hukuki durumunun takdir ve tayini yapılmadan hüküm kurulması yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle karar bozulmuştur. Kararda 6217 sayılı Yasa, 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK ve TCK.nun 289/3. maddesi yer almaktadır.
8. Ceza Dairesi 2018/11326 E. , 2019/202 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü: 1- Cumhuriyet Savcısının temyiz istemine ilişkin yapılan incelemede; 6217 sayılı Yasa uyarınca duruşmalarına katılmadıkları Asliye Ceza Mahkemesinin kararlarına yönelik Cumhuriyet Savcılarının temyiz süresi; 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 310/3. maddesine göre tefhimden itibaren bir ay olup, Cumhuriyet Savcısının 17.01.2018 günü verilen hükme karşı, yasal süre geçtikten sonra 05.03.2018 tarihli dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, 2- Sanığın temyiz istemine ilişkin yapılan incelemede ise; Sanığın haczin yapıldığı tarihte işyerinde işçi olarak çalıştığı ve haciz işlemi sırasında gerekli ihtaratlar yapılarak hacizli eşyalar kendisine teslim edildikten sonra, satış için 16.02.2009 tarihli dilekçesi ile eşyaların bulunduğunu bildirdiği adrese gidildiğinde, 28.05.2009 tarihli tutanak ile hacizli malların belirtilen adreste bulunmadığının tespit edilmesi karşısında, işten ayrıldığını iddia eden, ancak İcra müdürlüğüne herhangi bir bildirimde bulunmayarak dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranmak suretiyle hacizli eşyaların kaybolmasına neden olan sanığın eyleminin TCK.nun 289/3. maddesinde tanımlanan ve yalnız adli para cezasını gerektiren suçu oluşturacağı gözetilip hakkında ön ödeme işlemi yapılarak sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.