5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/2470 Esas 2021/8491 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2470
Karar No: 2021/8491
Karar Tarihi: 23.06.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/2470 Esas 2021/8491 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm verildiği ve temel ceza belirlendikten sonra aynı Kanunun 3/10. maddesi ve fıkrası gereğince uygulama yapılmadığı belirtildi. Ayrıca, hükümden sonra yayımlanan 7242 sayılı Kanunun sanık lehine değişiklikler içerdiği ve bu nedenle yasal koşulların saptanması ve uygulama yapma görevinin yerel mahkemeye ait olduğu vurgulandı. Sonuç olarak, karar temyiz edildi ve Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından bozuldu.
Detaylı açıklama:
- Sanık hakkında suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5607 sayılı Kanunun 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlenmiştir.
- Aynı Kanunun 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılmaması hata olarak belirtilmiştir.
- 15.04.2020 tarihli 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesine eklenen düzenleme sanık lehine olduğu vurgulanmış, aynı Kanunun 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği belirtilmiştir.
- İlgili Yasa maddeleri (5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi, 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası) gözetilerek yasal koşulların saptanması gerektiği ifade edilmiştir.
- Sonuç olarak, hüküm temyiz edildi ve Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından bozuldu.

7. Ceza Dairesi 2019/2470 E. , 2021/8491 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.